Informacje dla Rodziców

INFORMACJE  PRZYDATNE  RODZICOM PEDAGOG SZKOLNY, ROLA I ZADANIA. 
Drodzy Rodzice! 
Mimo, że w szkołach pedagodzy szkolni pracują od wielu już lat, często niektórzy Rodzice nie wiedzą, co należy do naszych obowiązków lub wpisują nas w role, których  w szkole nie pełnimy. Stąd czasem lęk przed wizytą z dzieckiem u pedagoga lub zabawne nieporozumienia typu: „ moje dziecko nie jest psychiczne i nie potrzebuje psychiatry”. Spieszę więc  z wyjaśnieniem i poprzez odpowiedzi na  sześć podstawowych pytań, które być może chcieliby postawić mi Rodzice. 
1. Czym zajmuje się pedagog szkolny? 
Organizowaniem, ale przede wszystkim udzielaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom, którym jest ona potrzebna. 
2. Jakie dzieci potrzebują pomocy psychologiczno-pedagogicznej? 
 Te, które mają specjalne potrzeby edukacyjne i dla których standardowe metody nauczania w klasie według standardowych podręczników nie wystarczą, aby rozwinęły swój potencjał intelektualny, emocjonalno-społeczny.    

-  Jeśli więc Rodzicu masz dziecko, które mimo, że jest zdolne, inteligentne, nie potrafi nauczyć się czytać i pisać (nie potrafi zapamiętać liter, przestawia je, odwraca, pomija ), odstaje od klasy, to mniemam, że potrzebuje pomocy pedagoga, gdyż jest dzieckiem z tzw. ryzyka dysleksji rozwojowej.      

- Jeśli dziecko nie potrafi usiedzieć na lekcji, wierci się, chodzi po klasie, nie koncentruje się na pracy, wyrywa się niepytane do odpowiedzi, rozprasza się pod wpływem najdrobniejszego bodźca, to potrzebuje pomocy ze względu na nadpobudliwość psychoruchową, czasem tzw. ADHD ( Zespól Nadpobudliwości Psychoruchowej), który może stwierdzić lekarz w szczegółowej diagnozie,

- pomocy psychologiczno-pedagogicznej potrzebują dzieci zahamowane, nieśmiałe, źle aklimatyzujące się w klasie, o wysokim poziomie lęku,

 - dzieci wolniej lub z trudem przyswajające wiedzę, dzieci z deficytami rozwojowymi,

- dzieci zdolne i bardzo zdolne, którym trzeba wyżej podnieść poprzeczkę i opracować dla nich specjalny program rozwijania zdolności.
3. Na czym polega pomoc psychologiczno-pedagogiczna? 
Podstawowe formy pomocy to oddziaływania terapeutyczne w ramach zespołu korekcyjno-kompensacyjnego lub indywidualnych zajęć korekcyjno- kompensacyjnych..      Jako terapeuta pedagogiczny pracuję już wiele lat i mam wiele doświadczenia w tej dziedzinie. Jeśli dziecko, dla którego czytanie było zmorą, od którego uciekało, po pewnym czasie zaczyna czytać chętniej, bez przymusu, dorównuje innym kolegom czytającym lepiej, to radość i wielki sukces dziecka, ale i sukces terapeutyczny. Mówię sobie wtedy: to ma sens, to działa. Skąd ta dziwna nazwa- zajęcia korekcyjno- kompensacyjne? Nie można ich mylić z zajęciami z gimnastyki korekcyjnej, choć w obu przypadkach polegają one na korygowaniu, w przypadku moich zajęć korekcja dotyczy tych funkcji poznawczych, które rozwijają się zbyt wolno lub uległy zaburzeniu, za pomocą specjalnych ćwiczeń wzrokowo-słuchowo-ruchowych. Wykorzystuję cały inny potencjał rozwojowy dziecka- te funkcje, które rozwinięte są dobrze i bardzo dobrze- stąd nazwa- kompensacja.  
 
4.Czy pomocy psychologiczno-pedagogicznej udziela tylko pedagog szkolny? 
 
Nie. Współpracuję z psychologiem, logopedą, a przede wszystkim z nauczycielami. To oni są często pierwszymi osobami, które widzą potrzebę takiej pomocy. Sami też jej udzielają podczas zajęć lekcyjnych.
 
Współpracuję z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Piasecznie. W przypadku potrzeby również z  poradniami specjalistycznymi. Nade wszystko jednak chciałabym współpracować z Rodzicami, bez ich zrozumienia i pomocy  proces wsparcia wychowawczego lub terapii jest albo w ogóle niemożliwy lub mało skuteczny. 
 
5.Od  kogo zależy to, czy dziecko będzie objęte pomocą psychologiczno- pedagogiczną? 
 
Decyduje o tym Dyrektor Szkoły, ale propozycję takiej pomocy wysuwa psycholog, logopeda, wychowawca, ,nauczyciel przedmiotu, pedagog ( obserwując pracę dziecka, czasem zauważam inny rodzaj trudności, którego nie zauważa nauczyciel) rodzic, a nawet sam uczeń. 
 
 Rodzic oczekiwać może ode mnie fachowości,  rozumienia problemów dziecka, często w kontekście  problemów rodzinnych. Gwarantować mogę dyskrecję z wyjątkiem sytuacji, gdy zdrowie lub życie dziecka jest zagrożone ( np. przemoc w rodzinie).